بررسی شاخص dmft و وقوع پوسیدگی دوطرفه در دانش آموزان ۱۲ ساله شهر رفسنجان در سال ۱۳۸۶

چکیده مقدمه و هدف: پوسیدگی دندان شایع ترین بیماری مزمن دوران کودکی است و شاخص dmft مهم ترین معیار کمی برای سنجش سلامت دندان است. هدف از این مطالعه ت وصیف شیوع پوسیدگی دندان و وقوع دوطرفه آن در دانش آموزان 12 ساله شهر رفسنجان در سال 1386 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 353 دانش آموز ( 173 دختر و 180 پسر) به صورت تصادفی از مدارس دولتی و خصوصی انتخاب شدند. معاینه بالینی جهت تشخیص پوسیدگی بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی انجام شد. معاینه افراد در کلاس درس و در زیر نور چراغ قوه و با استفاده از سوند و آینه دندان پزشکی صورت گرفت. داده ها پس از مصاحبه و معاینه بالینی توسط یک دندان پزشک جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری t-test تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین dmft 2±46/2 (پسران 78/2 و دختران 13/2) بدست آمد. اجزاء d ، m و f این شاخص به ترتیب 7/75، 7/6 و 6/17% بودند. تفاوت بین شاخص dmft و اجزاء m و f آن با جنسیت معنی دار بود ولی در جزء d معنی دار نبود. نسبت دانش آموزان caries free (cf) 7/20% (پسران 7/16% و دختران 9/24%) به دست آمد و بین دانش آموزان cf با جنسیت تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما بیشترین وقوع پوسیدگی دوطرفه در دندان مولر اول و دوم فک بالا و کم ترین آن مربوط به دندان پرمولر دوم فک بالا و پرمولر اول پائین بود. نتیجه گیری: شیوع پوسیدگی دندان در دانش آموزان 12 ساله شهر رفسنجان بیشتر از استانداردهای جهانی سازمان بهداشت جهانی در سال 2010 است. بنابراین بهبود خدمات دندان پزشکی موجود و انجام برنامه پیشگیری برای دانش آموزان در آینده ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: پوسیدگی دندان، dmft ، caries free ، پوسیدگی دوطرفه